Is Marc Wilmots de juiste man op de juiste plaats? Op basis van de twee gespeelde wedstrijden onder zijn leiding zou ik zeggen van niet, zowel tegen Montenegro als tegen Engeland stelden onze Duivels teleur. Dit was onder Georges Leekens ook al het geval.Tot dusver brengt “Das Kampfschwein” geen verandering in een ergerlijk patroon; moeilijk scoren en te makkelijk doelpunten weggeven. Zo win je zelden in het leukste spelletje ter wereld.
Indien dit niet dringend verandert moeten we zelfs niet dromen van kwalificatie voor een groot tornooi. Wat er in de media ook verteld en geschreven wordt, deze ploeg moet dringend volwassen gaan leren voetballen. Ook dat heeft met talent te maken.
Vooralsnog zijn er geen redenen om dit Belgisch elftal als mogelijke wereldkampioenen te beschouwen.
Vooralsnog blijft dit Belgisch elftal dus een light-versie van een mogelijk topelftal. Het ziet er allemaal wel aardig uit maar echt serieus moet men onze Duiveltjes nog niet nemen. Abramovich kent volgens mij weinig van voetbal maar hij heeft wel het beste belofte-elftal ter wereld in zijn bezit.
Voila, het woord is er uit; belofte. Deze spelers hebben onmiskenbaar talent maar slagen er maar niet in om de verwachtingen in te lossen. Belofte maakt schuld en dit elftal begint het opgebouwde krediet kwijt te spelen. In plaats van de daarbij horende bescheidenheid te etaleren hangt er een zweem van misplaatste arrogantie rond het elftal.
Stijgt de bewierooking in de nationale en internationale pers sommigen naar het hoofd? Het enthousiasme van de Belgische fans in Wembley naast de lijn stond in schril contrast met dat van hun landgenoten tussen de lijnen. Begeestering was ver te zoeken bij de Duivels…
Ik weet het wel, het betreft hier oefenwedstrijden op het einde van het seizoen dus blessures vermijden is opdracht nummer één, begrijpelijk. Maar deze, beperkte, Engelse verdediging mag door wereldtoppers in wording al wel eens de daver op het lijf gejaagd worden, zelfs in een oefenpot. Daar slaagde geen enkele Belgische aanvaller in zaterdagavond, schrijnend.
Onze nationale trots laat het balletje wel vlot van voet tot voet gaan maar helaas veelal in de verkeerde richting; namelijk achteruit. Eénmaal men echt vooruit moest spelen ging het al een pak minder vlot, Terry & Co bleven zo met de vingers in de neus overeind tegen de aanvalslinie van het beste elftal dat niet naar het EK mag.
Hazard, Mertens, Mirallas, Chadli of Dembele … ze raakten simpelweg nooit voorbij hun rechtstreekse tegenstander. Lukaku faalde zelfs meestal al bij de balaanname. De bonkige spits heeft dringend nood aan een team waar hij mag mee doen, vertrouwen kan opdoen en zijn techniek kan bijschaven.
Nog een seizoen als het voorbije dreigt de carrière van de tiener serieus te hypothekeren. De Franse competitie lijkt me wel iets voor Romelu; Montpellier of Marseille … altijd mooi weer daar en een competitie waar hij momenteel mee kan.
Ik hoop dat de Rode Duivels beseffen dat men prestaties verwacht op het thuisfront. Ze kunnen niet blijven teren op hun naam en faam in het buitenland en men kan niet eindeloos geduld blijven vragen of excuses inroepen. Met te blijven onderpresteren voeren ze de druk op zichzelf heel hard op.
Marc Wilmots geniet de steun van de spelers en aangezien Philippe Collin niet in staat is om iemand anders te vinden haalt hij nu ook de loftrompet over de ex-international boven. Deze ploeg moet dringend leren spelen met de wedstrijdmentaliteit en attitude van hun huidige coach.
De Rode Duivels zullen het moeilijke evenwicht moeten bewandelen van teamwork met ruimte voor het individu. Kan Wilmots dit overbrengen en afdwingen bij deze generatie spelers? Ik hoop dat iemand het kan … want ik ben het kotsbeu om Frank Raes te horen zeggen wat had kunnen zijn …
Football Tourette 